Lekcja 16
Tablice i pętle w języku C++. Efektywne zarządzanie danymi w C++
Wprowadzenie
Pojawienie się tej lekcji sygnalizowałem już co najmniej dwukrotnie: raz, kiedy wspominałem o tablicach w języku C++ i raz, kiedy wspominałem o pętlach występujących w C++.
Tak naprawdę, przedstawione do tej pory możliwości zarówno pętli, jak i tablic są niepełne. Oczywiście wiesz już jak dużo można osiągnąć za pomocą tablic oraz jak dużo można osiągnąć za pomocą pętli, jednak tak naprawdę prawdziwe możliwości daje połączenie tablic i pętli i ich wspólne stosowanie w programach.
W tej lekcji postaram Ci się właśnie przedstawić jak dużo można dzięki takiemu połączeniu osiągnąć oraz udowodnić, że bez dobrej znajomości pętli i tablic, dalsza nauka C++ będzie prawie niemożliwa.
Czas zacząć kojarzyć
Jeśli nie wiesz jeszcze, w jaki sposób połączyć wykorzystanie pętli w tablicach, postaraj się skojarzyć dwa proste fakty o których wspominałem już w tym kursie.
Przede wszystkim jak już wiesz pętle umożliwiają powtarzanie pewnej operacji tak długo jak warunek końcowy pętli będzie spełniony. Wszystkie pętle posiadają zmienną sterującą (jedną lub kilka). W bardzo łatwy sposób można zmieniać wartość zmiennej sterującej w kolejnych krokach pętli i bardzo łatwo stworzyć pętlę, która wykona określoną operację dla zmiennej sterującej z określonego przedziału.
Z drugiej strony, tablice umożliwiają przechowywanie zmiennych danego typu i dla zmiennej o nazwie auto typu tablicowego, poszczególne elementy tablicy to auto[0], auto[1], auto[2] itd. Schematycznie zatem można zapisać postać dowolnego elementu tablicy jako auto[indeks], gdzie indeks zmienia się od 0 do pewnej liczby określonej rozmiarem tablicy.
Jak zatem połączyć pętle z tablicami? Nie jest to takie trudne - zmienną indeksującą tablicy (czyli u nas nazwaną indeks) należy potraktować jako zmienną sterującą pętlą i zmieniać ją od 0 aż do rozmiar tablicy -1 i dzięki temu, uda nam się dostać za pomocą jednej pętli do każdego elementu tablicy i dokonać na nim dowolnych operacji.
