• Kurs C++ - strona główna
  • Kurs C++ - kontakt z autorem
  • Kurs C++ - mapa witryny
  • Kurs C++ - prawa autorskie
  • Kurs C++ - Kanał RSS
Informatyka krok po kroku
Użytkownik niezalogowany

Witaj nieznajomy

Reklamy
Randki

Lekcja 4

Jak pisać poprawny i przejrzysty kod

utworzono: 2004-09-15 zmodyfikowano: 2004-09-15 Autor: mgr inż. Marcin Nabiałek

Wprowadzenie

W tej lekcji przedstawię Ci kilka zagadnień związanych głównie z pisaniem programu tak, jak to piszą zawodowi programiści. Ten sam program można napisać na różne sposoby, a już samo spojrzenie na kod może świadczyć dobrze lub źle o osobie piszącej dany program.

Średniki w C++

Przyjrzyj się teraz kodom, które przedstawiłem Ci już w tym kursie. Zauważ, że po większości linijek znajduje się średnik. Zwróć jednak uwagę, że średnik nie znajduje się na końcu każdej linii.

Spróbuj teraz w którymś z przykładowych programów skasować jeden ze średników. Spróbuj skompilować program. Zapewne ujrzysz błąd i program się nie skompiluje. Przywróć początkowy stan programu i teraz dla odmiany spróbuj dodać średnik w którejś z linii, w której średnika nie było. O ile tylko średnik nie został dostawiony w linii pustej lub linii zawierającej któryś z nawiasów klamrowych, programu również nie uda się skompilować.

Jak zatem możesz się już teraz domyślać, średniki znajdujące się na końcach linii nie znajdują się tam przypadkowo. Ich wstawienie lub niewstawienie jest za każdym razem bardzo ważne, bowiem mały błąd może spowodować albo to, że program się nie skompiluje, albo co gorsza, że program się skompiluje, ale będzie działał nie tak, jak autor programu sobie życzył.

Tak naprawdę, nie do końca jest prawdą, że średniki musimy stawiać na końcu niektórych linii. Średniki musimy stawiać na końcu każdej instrukcji.

Instrukcja w języku C++

Instrukcję w języku C++ można utożsamiać ze zdaniem. Instrukcja jakby mówi, co ma się zdarzyć np. zadeklaruj zmienną, pobierz zmienną x, wypisz komunikat na ekran, zwróć wartość 0.

Oprócz instrukcji, w języku C++ występują również wyrażenia. Wyrażenia są jakby częściami instrukcji. Każda instrukcja może składać się z kilku lub kilkunastu wyrażeń. Na przykład, jeśli chcemy wypisać sumę liczb 2 i 3, wówczas suma liczb 2 i 3 stanowi wyrażenie, natomiast cała operacja wypisania stanowi instrukcję.

Zasadniczą różnicą między instrukcjami i wyrażeniami jest to, że instrukcja musi zostać zakończona średnikiem. Natomiast wyrażeń nie kończymy średnikami - jeśli tak zrobimy, wówczas kompilator zasygnalizuje błąd.

dodajdo

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | > | |>

Użytkowanie Serwisu oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje